Kendimi bildim bileli gezme dürtüsü ile yaşıyorum. Hatırladığım ilk gezme macerası, bahçenin sonrasında ne var sorusu ile başlamıştı. Tepenin arkasında ne var diye devam etti ve sınırsız sorularla sürüyor.
Bir gezgin değilim, buna ne vaktim, ne param, ne de seçtiğim yaşam tarzı müsait. Sadece merak ediyorum.
Çocuk sahibi olmak, beni bir müddet engellediyse de durduramadı. Çocukları bırakıp gittiğimiz bir gezi sonrasında, bakıcının da bizim eve ailecek tur düzenlemesi neticesinde seyahat planlarımız, onlar bizi istemeyecek yaşa gelinceye kadar değişti ve bütün gezilerimiz çocukları da kapsayan bir maceraya dönüştü.
Kolay olmadı. Ama gezmek öyle bir tutku ki her geziden sonra, bir daha çocuklarla gezmeye tövbe edip, bir ay geçmeden yeni planların içinde bulduk kendimizi. Zamanla, biz çocukların ritmine katlanmayı öğrendik, onlar gezmenin ritmine uyum sağlamayı öğrendi.
Artık kendimiz için merak ederken onlar içinde araştırıyoruz, birlikte öğreniyoruz, birlikte eğleniyoruz…
Behiye Işın